Zmartwychwstanie

1. Co roku, w poranek Wielkanocny z Marią Magdaleną podążamy do grobu Jezusa i podejmujemy refleksję nad tym, co przeżyła, kiedy zobaczyła odsunięty kamień przy wejściu do grobu, a w nim nie było ciała Jezusa. Pierwsza reakcja na to, co spotkała: to płacz i myślenie o kradzieży i profanacji ciała.

2. Ale, po pierwszym wstrząsie psychicznym, Maria Magdalena, kolejne działania podejmuje już bardzo rozsądne. Pozostawia pusty grób i biegnie do Piotra, aby podzielić się z nim wstrząsającą wiadomością. Z pewnością ucieszyło ją to, że u Piotra spotyka Jana, ucznia, który towarzyszył Jezusowi w drodze krzyżowej i był na Golgocie, gdy umierał.   

3. Wchodząc do domu Piotra zapłakana mówi: zabrano Pana z grobu i nie wiem, gdzie Go położono. Na wieść kobiety, uczniowie reagują natychmiast. Wychodzą z domu i obaj biegną do grobu. Pismo święte podaje, że pierwszy przybiegł Jan, ale nie wszedł do grobu. Pierwszym, który wszedł do Pustego grobu był Piotr. Dopiero po nim: wszedł do wnętrza także ów drugi uczeń, który pierwszy przybył do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd jeszcze nie rozumieli Pisma, które mówi, że On ma powstać z grobu.

3. Kochani! Ten prosty zapis Ewangelii, do którego powracamy co roku, jest niesamowicie ważny, gdyż mówi o tym, jak rodziła się wiara Zmartwychwstanie Jezusa. Wiara, która trwa do dziś. A trwa, bo ci, co ją mieli zanieśli ją innym.

4. Zauważcie, że w Zmartwychwstanie, Bóg nie poucza nas, jak dokonało się Zmartwychwstanie, nie podaje szczegółów, jak to się stało, że Jezus żyje, ale zwraca nasze myśli, jak ludzie odnieśli się do tego, co spotkali.

Bóg dał im tylko znak, pustego grobu, leżące płótna i chusty zwiniętej w jednym miejscu.

A opis skupia się na  reakcji ludzi przy pustym grobie.

5. Dzięki temu przekazowi wiemy, że:

- inicjatorem wiary jest Bóg

- do wiary prowadzą wydarzenia z życia

- do wiary dochodzi się dzięki świadectwu ludzi

- ale, by mieć wiarę trzeba wejść w jej logikę:

- są ludzie, którzy odpowiadają za wiarę

- tych ludzi należy szanować

- współpracować z nimi

- a oni z woli Boga staną się narzędziem

naszej wiary.

6. Te teologiczne myśli wyjaśnię na kanwie dzisiejszej Ewangelii.

Bóg inicjuje wiarę wśród uczniów posługując się Marią Magdaleną.

Jej doświadczenie pustego grobu – nie prowadzi ją do wiary w Jezusa.

Ale to, co ona dalej czyni:

- biegnie podzielić się tym, co doświadczyła z Piotrem… nie zważa na to, że Piotra nie było na Golgocie, że się zaparł Jezusa…

Ona wyraża szacunek do postanowień Pana. Ona wie, kto w grupie 12 był najważniejszy.

- po drugie, u Piotra spotyka Jana, wiernego do końca. A dlaczego on tu jest?

Aby temu, który się zaparł Mistrza opowiedzieć o przewodzie sądowym, drodze krzyżowej, o krzyżowaniu i okolicznościach  śmierci Jezusa.

Przez swoje zachowanie Jan wyraża szacunek wobec decyzji Jezusa, a tym samym pokazuje, że Piotr przez swój grzech zaparcia nie przestał być najważniejszy wśród Dwunastu.

- a, że taka jest prawda widać przy pustym grobie. Jan przebiegł pierwszy, ale do grobu pierwszy wszedł Piotr. Uznanie hierarchiczności w Kościele.

Ten opis prowadzi do tego, abyśmy zobaczyli, że  wiara zaczyna się od uczniów Jezusa. To oni weszli i uwierzyli w to, co mówi Pismo.

Oni doszli do tego, czego nie rozumiała Maria Magdalena.

7. Kochani! W poranek wielkanocny, kolejny raz Jezus poucza nas o wierze. Uwrażliwia nas na  środki prowadzące do wiary. Pokazuje, jak rodziła się wiara. Przez to wszystko pragnie nam powiedzieć, jak  wiele czyni w naszym życiu, abyśmy mieli wiarę, a dzięki niej należeli do Niego.

8. Wiara, to jest wielki skarb. Jesteśmy powołani do tego, aby wierzyć. Na co zwracajmy uwagę, byśmy wiarę mieli?

1] środowisko wiary

2] wydarzenia

3] świadectwo [kobiety o przeżytej przez ojca Mszy św.]

4] współpraca z tym, co Bóg daje

5] szacunek do Bożych decyzji.

9. Życzenia